0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
778
Okunma
Çok çocuktum
Çokça da çocukluğu kaçırılmış
Biz yalnızlık işçisi idik bodrum katında
Ölümlerle beslenen bir sesi vardı yüreğimizin
(Birde duyanı olsa)
Oysa kapıları hep açıktı
Gelenlerin elleri saçlarımıza konsun diye
Çok çocuktum
Çokça da çocukluğu kaçırılmış
Babamın toprağı gibiydi yıllarım
Islandı mı şekil bulurdu
Islanmazsa toz olur çok uzaklara giderdi
(Birde avuçlayanı olsaydı sevgiyle şekillendirecek)
Babasızlığımı elimden alsaydı çocukluğum
Annemin elleri doldurmuyor
Kaçan yıllarımı
,,,,,,,,,,,
Orağın çimeni biçtiği gibi
Biçtin
Toprağımda kalsam her ilk bahar yeniden dirilirdim belki
Ama olsun
Senin için kuruduğumu biliyorsun ya artık
5.0
100% (3)
