0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1038
Okunma
Aralıkta sevdim seni.
Aralık gibi…
Gözlerinin sahilinde uzanıp ışığından medet umarken ben,
Soğuk ve uzak duruşunun aralığında yakınlık aradım.
Kaçıncı mevsimsin bir türlü bilemedim.
Ben seni en çok Aralık’a benzettim…
Dedim ki,
“ Yağsın ulan, kara da razıyım.”
“Hayali var, onunla ısınırım.”
Acı gerçekleri yakalayıp bir köşede kıstırdım.
Vahşi bir köpek gibi en gerçek yerlerini ısırdım.
Çok mu gördün?
Gözlerinin bulutlarından, kar bile yağdırmadın…
Gelip gidiyor aklım.
Üşüyorum, aralıkta kaldım.
Biliyorum, solum Kasım sağım Ocak
Sanırım umrumda değil sonu,
Ne olmuş, ne olacak…
Ellerim ellerini tutamasa da,
İçimin en temiz ben’i,
Tüm tutmaların, nöbetini tutacak…
Selim Akgün
5.0
100% (3)
