Ah Rümeysa ah,
Şiirimin gizli imgesi,
Soluk soluğa hayalinle seviştim,
Çirkin bir geceyi yırtarak,
Harflerim göğsünü okşarken,
Duydum çığlıklarını,
Gözlerin kapalıydı Rümeysa,
Bedenin beni dinliyordu,
Ellerin beni yokluyordu,


Sensiz bir gece daha Rumeysa,
Öksüz bir an,
Küfür gibi,
Elinden şekeri alınan çocuk gibi,
Muzur,

Küfür gibi yırtıyorum geceyi yine
Kasvetimin gözleri açılmıyor yorgunluktan,
Başım avuçlarımın arasında,
Dizleri kanadı yine çocukluğumun
Belli ki aklımın bir köşesinde oturuyorsun,
Aklım ki ihtilali soğuk yüreğime reva görmüş,
Şubatı sesleniyor kulağıma usulca,
Yüreğinden düşüyorum kanlar içinde,
Gelecek zamanda
Bir fragmanda ölü buldum bedenimi,
Üstü gazeteyle örtülü,
Köşesinde küçük bir haberde yazmıştı aşkın ölümünü,

Gece tüm azgınlığıyla göğsümü yumrukluyor,
İki eli yakamda
M.Ö bir dünde yazmıştılar.
Çivilerle asmıştılar duvara
Gözleri zümrüt-ü yeşildi,
Bana bakıyordu,
Annesi ölmüştü yazık,
Öksüz
Bana azık
Yavaş gel kadın,
Gecenin gözü üstümüzde
Usulca soyun,
Gir koynuma.

NÖBETÇİ_PİYANİST