Güneş çekilince üstümüzden
Fırtına kâbusumuz olurdu
Yaşadığımız sahil kasabasında
Aniden dururdu hayat
Kıyıyı döverken hırçın dalgalar
Birden indirirdi rahmet
Sığınırdık mahallede ki çocuklarla
limanda ki tahtadan yapılmış barakalara
Özenle sakladığımız deniz yıldızlarımız
Kırılırdı avuçlarımızda
Üşürdü mavilerimiz
Kimse görmezdi ıslandığımızı
Çocukların neden ağladığını anlamazdı büyükler
Umursamazdık o zaman mevsimleri
Nefesimizi kesen soğuğa da aldırmazdık
Yağmur süzülürken yanaklarımızdan
Gülümserdik ayaza inat
Sımsıkı tutunurduk birbirimize
Isıtırdık ellerimizi birbirimizin nefesinde

Gökkuşağının ipini çözdü birileri
Biz istemeden
Ayrıldı renklerimiz
Bir taraf karanlıkta kaldı
Kırıldı gönlümüz
Hüzzâm şarkılar dokundu gözlerimize
İçimizdeki sabır taşı çatlayınca
Saklandık şiirlerin gölgesine
Sonbahar koktu cümle kelâmlarımız
Hüzün döküldü yaprak yerine

Ne zaman ki
İsyan yazıldı suyun üstüne
İşte o zaman ayrıldık biz

Deniz Derya Giritli


Şiirime nefes olan, Nilgün PAKSOY hocama sonsuz teşekkürlerimle.