Rahman olanın adını
Dünyalık yüreğime kazımanın coşkusuyla
Dua yerine geçsin diyedir bu şiir:

Üç günlük dünyanın ortasında
Dünün pişmanlığını
Yarının kaygısını taşımadan
Andaki tercihlerin arefesinde
Rahmana atılan her adımı kutsal bilerek
Onun koruyuculuğundaki sonsuz yolculuğa
Çıkabilmenin adıdır hayat.

Merhameti ne bilir merhamet etmeyen
Onarmaya yanaşmaz ezaya uğramış gönülleri
Kibrin sarmalına gönüllü mahpusun
Yalnızca bir et parçasıdır yürek diye taşıdığı.

Rahman merhamet edenin yüreğinde görünür
Rahman’ın adı kazılı âlemin her yerinde
Rahmanın izleri tabiatın her noktasında
Rahmanı görür görmesini bilen gözler.


Allah Rahman adıyla korur bütün canlıları
Kendisine kulluk etsin etmesin herkesi korur
Kendisine inansın inanmasın herkesi gözetir
Rahmanın korumasıyla kaimdir her şey.


Rahmetin yağmur hali düşerken toprağa
Merhamete hazırlar kendini tohum
Yağmurun damla damla yağması merhamet
Bardaktan boşanırcası afet.

Rahmanın kulları tevazu kaplı
Şeytana uyanlar kibir timsali
Rahman ağartır gönülleri
Şeytan ayartır nefisleri.

Rahmanî bulutlar kaplarken gökyüzünü
Kalbine çevir sen yüzünü
Şeytanî işlemler çeldiremez doğrularını
Rahman olan Rabbimiz affeder günahlarını.

Sadece Rahman bilir içimizi
Sadece Rahman gözetir bizi.