Her kar tanesi yüreğine tutunan bir melek
Cennetin nuru şavkır karlı yoluna ülkenin.

Gözyaşın buharlaşıp karışınca gökyüzüne
Hüznün kar olarak yağar âşıkların yüzüne.

Adını ünleyince çığ düşer yürek ülkene
Adını unutunca çiy düşer kirpiklerine.

Ruhunun ülkesinde sürgünüm bitmesin diye
Sana çıkan sokaklarda adını haykırırım.

Karlarla yoğurduk ekmeğimizin hamurunu
Susuzluğumuzu giderdik elindeki karla.

Kardan sen yapmaya çalıştım yetersiz kaldı kar
Kara güzellemede karşımda karakaşlı yar.

Kamaşınca gözlerim kardan ve senin ruhundan
Düşe kalka yürürüm umutla yoluna senin.

Kar ve sen daimî yoldaşım bir de aciz bedenim
Kar ve sen daimî engelim yapay hayata karşı.

Karla kefenini giymiş gibi görünür yeryüzü
Ölüm hemen başucumuzda candan dost.

Ölümün sıcak yüzü yansır karda uyuyana
Umarsızca geçer gerçek hayatın kıyısına.

Her kar tanesi senden şifrelerle inerken yere
Kalbim vazgeçilmez sevgine muhtaçtır sonsuz kere.

Kar kristallerinin bin bir çeşidini görünce gözlerinde
Gözyaşının her damlasını biriktirmeye adarım kendimi.