Arif’in eskittiği prangaya takıldı ayağım,
Şiiri gelmiş boğazına tıkılmış
Utandım şiirsizlikten,
Sana d/üzemediğim her harften,
Her hec/eden, her ke/limeden,
Seni anl/atamadığım her paragraftan,
Utandım,
Sen ki yar,
Seni sevmek büyük bir iştir.
Yükü ağır,
Meşakatli,
Sıratta yürümek misali,

Seni sevmek,
Odanın camına karşı durup,
Çam ağacındaki kozalakları,
Gazoz kapağıyla düşürmek gibi zahmetli,
Gecenin ağzı kokuyor aşksızlıktan,
Ayı bir çare,
Yıldızı serkeş,
Atmosfer kaçkını,
Bekle sen,
Gece olsun yar,
Seni öyle evire çevire seveyim,
D/üşüme b/içtim seni,
Bekle,
Beraber bir memleket türküsü içelim,
Dumanı içimize aksın,

Seni sevmek,
Zamana inat,
Yarım asır beklemektir,
İçli bir çekişme,
Gece ışığa karşı yürümektir
Karşılaştığım bütün kapıların ziline basıp
Sessiz olun,
Sokağınızdan aşk geçiyor demektir.
Diyarbakır’da sur dibinde çay içmektir,
İnce belli bardaktan,

Seni sevmek,
Günahın kefareti gibidir,
Ne verirsen yok demez,
Devrik bir cümledir,
Anlam karmaşasında anlamını yitirmiş bir paragraf,
Öznesi yüklemine başkaldırmış bir cümle gibi,
İmlaya inattır.
Seni sevmek kuraldan uzaktır.
Yasağa saygılı,
İşte ben,
O kadar işin gücün arasında seni sevdim.


Nöbetçi_Piyanist