K/adın-ım bil beni.
Aşk
Dili dişleri arasına sıkışmış,
Rahman’a emanet fiili duygularla,
G/izli öznesi sen olan cümlelerle,
Girdi çocuk yüreğime,
Yüreğim ki, tarumar,
İffetli acılar diyarı,
Vizesiz mülteciler peydahlar,
Göğsünde bir akın,
Memesi bereketli,
Bir amandır tutturmuş,
Derdim derd-i kebir,
Hissene düşeni al,
Depremde,
Bir enkazın altında unuttum ben beni,
Yüzümde derin çizikler,
Ana yönlerimden sıyrıldım,
İmana geldim,
Vaftiz ettim acılarımı,
Şiirim öldü,
Kıbleye dönsün başı,
Yüzüm arafta
Sana seyir vakti,
Zamanı firar,
Takvimden aforoz,
Ölçüsü kaçmış,
Dili sürçmüş,
Şiiri yitmiş,
Üçüncü sınıf bir kompartımanda,
Yüzüm cama dönük
Gözüm sana…
K/adın-ım bil beni.
Bir şiirin iniltisinde y/andım seni,
Ahirim’den duydum,
Kısık bir sesle,
Uyursam geçermiş her şey,
Akçesi hariç,
Akçesi geçti,
Derdi baki.



Nöbetçi_Piyanist