Gözlerim daldı sensizliğin ufkuna
Dilim lal olmuş senli sevda türkülerine
Beklemede kalmış kırık dökük anılarım
Bir umut kırıntısı serçelerin kapışamadığı
Anlıyorum yarınlar çok uzak bu aşk bana yasak

Mevsim yaprak dökümüne soyunuyor
Tenim esen rüzgarla ürperiyor
Sen beni ayazlarında bırakıp gideli
Bilseydin tek dostun yalnızlık olacağını
Yinede ardına bakmadan gider miydin

Şimdi sorguda yüreğim
Neydi beni sana seni bana çeken
Sevgi aşk huzur hangisiydi
Bilmiyorum neden sendeydim ben
Bildiğim tek şey içimde bir kor yanıyor

Ben seni özlemiş olabilir miyim
Ama şimdiki seni değil
Yüreğimi sevgisiyle sıcacık saran seni
Kaldı mı içinde bir sevgi kırıntısı
Aşkımız gibi yüreğinde mi öldü

Saçlarında dolaşan ellerime bakıyorum
Kaç zaman eskidi sana dokunmayalı
Gözlerim kaç zamandır okşamıyor yüzünü
Ve kaç zamandır
Dilime adını sürmüyorum

Şifası mümkün olmayan bir hastalık gibi
Bedenimi ruhumu sarmıştı sensizlik
Gözlerim hep yollarda bekliyordu
Yüreğim ise tüm sahteliklerini bile bile
Seni unutmak istemiyordu

Sahi
Sen unuttun mu
Gözlerimde kaybolurken bana ettiğin yeminleri
Hani hangimiz ölürse
Kalan onun mezarına papatyalar ekecekti
Şimdi ben senin mezarını nasıl bulabilirim

Her soluk almak yaşamak mıdır
Ben soluk alan bir çok ölü gördüm ömrümde
Bunlardan biri de sensin
Seni kendi ellerimle öldürüp yüreğime gömdüm
Ama ektiğim papatyalar yeşermiyor

Anladım ki
Sevgisiz hiçbir şey hayat bulmuyor
Ben değil seni
İçimdeki sevgimi öldürmüşüm
Senli anılarımı yakmışım
Sendeki yüreğimi söküp almışım
Seni bende beni sende bir celsede bitirmişim ….



N.C.U ESKİŞEHİR 13 KASIM 2013