15
Yorum
36
Beğeni
0,0
Puan
1611
Okunma
Yerle gök sarmaş dolaştı gözünde
O’na sorsan
Dünyadan hızlı dönüyordu başı
Farkında değildi,
Halbuki kendini yakan, zihni uçuk bir keşti.
İtikatsizdi
Ve kalbi şahadete mimliydi.
Lakin hiç bilmedi
Bilmeyi de istemedi
O köprüden kimler geçerdi.
İster varlıklı yaşa ister temelli harab
Hepimizin üstünü örtecek olan turab
Kimi cennet görecek kimi sonsuz ızdırab
Pişmanlıktan ne fayda göründüğünde Sırat
Gönül gözü kör
Boğazından geçen kahırdı
Ayarsız adımlarla dengede zor duruyordu
Gördükçe insanı fevkalâde yoruyordu
Yalpalayarak koşmaya çalışıyordu
Sıksık düşüyor,
Üstüne başına bakıp bakıp ağlıyordu
Demek ara sıra insanlığı tutuyor
Bocalıyordu
NÜS
Cevap Yaz