Hep bir yanım burada kalacak.
Ah be yar, yalnız kıymet bilemedim olacak!
/
Sen her zamanki yerinde dursan keşke,
Ben Sen’den habersiz dolansam yine bu evde.
Vakit geçirsem işte ne bileyim, nasıldı hani;
Bir o yana bir bu yana gidip gelsem fare gibi,
Anneme verecek hesabım olsa en eyvahlısından,
Yesem en güzel fırçaları en okkalısından, kulak sağır gibi.
Sonra ben bir yolunu bulup yine kurulsam sobanın başına.
Bilirsin, en sıcak kışlar hep onun başında geçti.
/
İçimde ne ömürler birikmiş meğer.
En hünerli sakladıklarımı da biliyorsun ya gülesim geliyor.
Doğru ya, sen bir gözlemci için en güzel yerdeydin.
Sahi hiç ağlamış mıydım bir kız için?
Terslemiş miydim kardeşimi yatağımda o hayalimdeyken?
Babam, babamı bir kere olsun gerçekten mutlu edebildim mi?
Babaanneme cevap verebildim mi içten, sevdiğimi söyledim değil mi?
Hatırlıyorum da Barış Abi’min ne kadar çok şarkısını ezberlemiştim!
En iyisi ben olmasam da, hiç fena değildim bir çocuk için, öyle değil mi?
Sahi söyler misin, ben adam olabildim mi?
/
Bir kışı hiç unutmuyorum ki hayatımın en kötü günleriydi.
Seni üzdüysem en çok o kış üzmüşümdür buna eminim.
Dışarısı karabulutlarla kaplıydı ve ben güneşi özlüyordum.
Depresif şizofrenik bir hezeyandı yaşadığım nasıl desem,
En yakınındaki en uzağın olur ya hani, utanıuyorum bir diyebilsem.
Güvenemezsin sevdiklerine o haldeyken, sigara üstüne sigara,
Nefesin kesilir, boğulursun ama yok imdadına çağıracağın kimse.
Bir gün devrilir ertesi güne, o devrilir senin üzerine, deliresiye.
Sen avutmak istedin beni, türlü türlü terapilerle geldin, dinledin.
Bir ahmağa ne kadar söz geçer ki, geçmez, geçmedi, Sen direttin,
Şu an hala ayakta durabiliyorsam biliyorum ki Sen’in sayende.
Yeni yeni farkediyorum şunu ki sen beni benden çok sevmiştin.
/
Şimdi sayfa çevirmek lüzumsuz, değil mi?
Merak ediyorum, bir sayfa olsun okuyabildim mi Sen’i?


Scatter