Vakit ziya iklimi
Ve yıldızlar raks eder gecenin içinde
Her gece düşlerimi esir alan gözlerin
Üşür yüreğim, düşlerim soğuk mevsimlerde

Şimdi köhne bir geminin kamarasında
Tufanlar koparken deryanın ortasında
Gök rengini attı sehere çekilmiş perde
Bilmem ki nerede hangi zaman diliminde
Ah vuslata giden hayal penceremde bile

Yüreğim üşüyor!
Ellerim üşüyor!

Şimdi bir türkü büyüyor sazımda nağmesi sen olan
Sadrım’a dokunuyor aşk’ın iksiri
Neden sarhoşum bu rüya niye dönüyor
Hezeyanlar peş peşe

Yüreğim üşüyor!
Ellerim üşüyor!

Ufkumun ötesinde kimbilir hangi şehirde
Seyrediyor gözlerin, kayan yıldızları
Oysa ben her gece düşümde
Nazımda niyazım da dua dua avazım da
Sana akıyorum Aşıkların gözyaşlarında

Yüreğim üşüyor!
Ellerim üşüyor!

Arzular birikmiş söylenmeyen şarkılarda
Gönlümü okşayan şiirler susmuş
Lâl dudaklara bir de mühür vurulmuş
Gece suskun, gözlerin suskun
Toprağını arzularken ruhum

Yüreğim üşüyor!
Ellerim üşüyor!

Ey yâr; sefasını süremediğim
Cefasıyla gecelere demirlendiğim
Sen ki güzelsin gözlerin güzel
Seni sen yapan beni sana bende yapan
Aşk’ın ta kendisi güzel

Aşk’tan öte gayri neye düşer ki sözler
B/akışım şiire sevdalı
İstikbalim nerede?

Isıt beni ayaz kesmiş düşlerimde!
Yüreğim üşüyor!
Ellerim üşüyor!