9
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1346
Okunma
’Varlıklar
ve nesneler , yalnız görünüşleriyle karşında !
Bir şey bilmediğini biliyorsun ve sevmekten
başka bir şey gelmez elinden.. Tanrı’nın
sana armağanıdır aşk, zehirli çiçekler gibi!’
Ömer Hayyam
bak!
kaldırımlar topluyor
içine nüfuz eden
kayıp çocukların adımlarını
yalanlara peşkeş çekilmiş hıçkırıkları..
uzun zamandır sunduğun zehir
yanlış eller de bugün.
hükmü düşer babalığının!
tabuta sığmaz tövbe edişlerin
dudaklarını kanatırcasına ağıt dökmelerin..
senin sevgi dediğin
dilin bile döndüremediği
koca bir viran..
geçmişe geçmiş olsun!..
sesine ses verenler
tırnakla et arasına sızan akreplerdi.
her nefesin zayi
her sözün uzaklık
bizden kaçırıp sabahlara bağışladığın bakışların
büyük bir yüktü
bekleyişlerimize..
çarmıha gerilen sabrın içinde saklanır
mutluluk..
bizi, unuttukça sen
çoğaldık biz
can kırıntılarında..
5.0
100% (12)
Cevap Yaz