Suskun bir perinin gülüşündeyim
gelincikler bulutları ağlatmakla meşgul
okuduğunuz şiirler
toprağınızın altında kaybolmuş olabilir
ne dersin ey çocuk
hava biraz güzel mi

bahar ve rüzgar yeni geldiler ellerinize
biraz kırmızı biraz mavi
gelin dalgalarımıza dokunun
balıklarımıza
ve gemilerimize bile
ölüler boşlukta zaten dans edecekler
mutsuz olan yok
haydi katılın bize

sandalın başında sohbet öyle mi
bizi çağırmadan durgun sularınıza
fırçasını sallamasına izin vermeyin ressamın
durun size biraz kum getireyim
göz yaşlarımı da katın tuvalinize

öyle üzgünüm ki nereye dokunsam karamsarlığım
kubbeler hiç olmamış gibi yalandan bükülüyor durgun sularına göğün
unutulmuş olmalısınız
kalbinizde yaşayan bir sihirbaz bile gördüm
ellerini oynatırken üzülmüştük ya
onun için utanıyordu
olan bitene gölgeler

görülmeyen o yelkenlide ben mi vardım
o zaman karşımda duran kimdi
evin duvarına yaslanmış çayırları seyreden
benim yüreğim değildi
ama
niçin öpüşüyoruz böyle beraber

korkuyorum düşerseniz
sıra dışı elleriniz uzanacak inanıyorum
gözlerini kuleler gibi göğe salan
o rahatlık duygusu
atlasak mı bilmiyorum

bekleyin bizi
bekleyin
elinizde bir bebek ve kemanla
taşlara iyi davranın ve çocuklara
yalın ayak dur durak bilmeyen sonsuzluğumuza
iyi davranın lütfen.