Bozkıra ruhunu veren mağrur tebessümlü nergis
Huzura ermek isterdim başım yorgun dizlerinde
Derine indikçe sızın çoğalır mı başında sis
Ey yüce dağ beni de al sakla en kuytu yerinde


Söyle kaç gece uyudu bağrında ömrümün varı
Yüreğimi sevdâsıyla süslediğim o nazlı gül
Eteğinde sarı hüzün avucunda şubat karı
Savrulur mu rüzgârlarla şâhikanı örten kâkül


Anlat bana Ey Erciyes bedeli nasıl ödenir
Ya da neyle boy ölçüşür yalnızlığın ihtişâmı
Üşüdükçe sığınılan uçuruma yar mı denir
Hangi şafak unutturur gözlerindeki akşamı


Alın yazını aklarken ıssızlığın zerafeti
Kolay değil biliyorum tersine gitmek akışın
Böyle mi ödeniyor hep asâletin keffâreti
Yazların ârâf sürgünü mahşere eşdeğer kışın


Ah Erciyes uğrar da yâr olursa seninle hemhâl
Gizli gizli anlat bana belki bendedir devâsı
Hicrânımı belli etme anlaması artık muhal
Vefâsız olsa da heyhat odur kalbimin nevâsı


....