Sulu sepken bir düşünüş var ömrümün çatısında
Su içerken kurumuş yapraklar, ben boğuluyorum
İmlasız mektuplar çoğalıyor ruhumun kutusunda
Yanık sesli türkülerin mızrabıyla aşkı çağırıyorum

Kalabalık tezgâhlarda curcuna, tüm yüreklerde elem
Gönlümün iklimleri kurudu, pusuya düşürüldü düşler
Utkularım değersiz, kayıp baharlarda aşklara sitem
Usumun kalibresinde özlem, mezatta artık sevişmeler

Cinnetin kasabalarını geçsem seninle, unutsam dünleri
Yansak kendi karanlığımızda, kanlı ırmaklardan geçsek
Gömsek toprağa koynumuzdaki örselenmemiş sevinçleri
Saatlerin zalim çarkını kırarak sonsuza dek aşkla sevişsek

Yıkılmış hanların duvarlarında şiirlerim, günlerden özlem
Isıtmıyor soluğum ellerimi, sensiz bilmiyorum hangi kış!
Ölümcül bir ses kulaklarımda, nicedir beklenensin sen
Gemiler geçiyor denizlerimden, bende hüzzam bir bakış

Al götür korkularımı, baldıran çiçekleri açmadan bahçemde
Ellerimdeki kır çiçekleri soldu, sevmedi aşk içimdeki çocuğu
Bu kangren yüreğimle nice bozgunlar yaşadım ah senelerce
Bir şiir daha yazdım yar sana, içinde hep sevdanın yolculuğu

11/5/2013

Selahattin YETGİN