0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1299
Okunma
Bugün de yokluğundan içtim sevgili
Ankaranın sensiz ayazında
Bütün gün gözlerini aradım
Koskoca bir şehir ve yokluğun
Bedenim buz kesti, içten içe
Senin özleminle, kan ter içindeyken
Ciğerlerimi parçalayan öksürüğe aldırmadan
Dudaklarımda birikmiş tüm öznesiz cümleleri
Kimsesizler barınağına bırakarak
Ve seni
Hayallerimin başkentine emanet ederek
Suskunluğumun suskunluğuna çekiliyorum
Biliyorum
Ben sende, çoktandır öldüm
Belki de suçlu bendim
Beni yokluğuna mahkum etmene
Şimdi sana her geç kaldığım güne bir damarımı feda ediyorum
Şu an
Söylediğim sözlerimin gerçekliliğini
Sana ispat edemeden gitmenin ezikliğindeyim
Bende olan her şeyi tükettim, erittim
Sana dair ne varsa
Şimdi gidiyorum
Sendeki beni alarak yanıma
Ölüm nakışlı sözlerinin gölgesinde
5.0
100% (2)
