25
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
1465
Okunma
Bana ne yetimden, bana ne duldan
Kimsenin ipini ulamam Yeğen!
Gözümü boyayan sırmalı çuldan
Koparıp kendimi; alamam Yeğen!
Özenip yokluğa; dalamam Yeğen!
Ne kadar ağlasan kimseyi duymam
Acıyıp haline malıma kıymam
Vicdanı boşadım doğruya uymam
Her boyun eğeni; bulamam Yeğen!
Güneşte yananı; sulamam Yeğen!
Uydurup yalandan kendime dini
Gizlice besledim büyüttüm kini
Elimle çıkardım şişeden cini
Sarıldı belime; gelemem Yeğen!
Bedava ununu; elemem Yeğen!
Zırnıkta istesen, günahı vermem
‘’Repo’’ dadır param, önüne sermem
Çalmazsa curanın telini germem
Ağlasa bebeler; belemem Yeğen!
Gözyaşı dökseler; silemem Yeğen!
Dayının tek yolu; menfaat-para
Gerisi palavra, geçmeyen tura
İpleri kopardık bozuldu ara
Derdinin merhemi; olamam Yeğen!
Sararıp sen gibi; solamam Yeğen!
İsmail Süklüm
( Şiirime yorumlarıyla destek olan gönül dostlarıma sonsuz teşekkürlerimi sunarım)
05 EKİM 2013
KASTAMONU
5.0
100% (26)