0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
228
Okunma
Engin şu yüreğim hiçlik süreçtir,
Yoklukla yoğrulur o ne kardeştir,
Büyüklenmek fena sonu ateştir,
Mağrurlanma ey kul sonumuz ölüm.
Hor görme sakın ha güçsüz önde bil,
Ebrehe’yi taşa tutan ebabil,
İnsan denen, ne kadar da bencil,
Mağrurlanma ey kul sonumuz ölüm.
Hani nerde sırça köşkte oturan,
Şimdi de başında okunur Kur’an,
Şu dünya değil mi insanı yoran,
Mağrurlanma ey kul sonumuz ölüm.
Sanırsın kabirde işimiz olmaz,
Zaman işler ama vaktimiz dolmaz,
Mezarın taşına kuşlar mı konmaz,
Mağrurlanma ey kul sonumuz ölüm.
İYÇ
5.0
100% (4)
