Arsız gülüşlerin şehrinde
Nice sabahlar, katran karası gecelerle buluşur.
Tozlar savrulur her yana, doğrulur uyuyanlar
Kalkamaz düşler uğradıkları ani saldırıdan
Yürek göçünden mavzerler sokulur
Cümlesinin yürek kapılarına…

Dayanağı kalmaz kelimelerin
Kifayetsizdir tüm hükümler
Darağacında asılıdır peşinen yargılanmış umutlar
Bir çatapat sesinden bekçi düdükleri koşar olay yerine
Kaçırılmıştır zavallı rehine
Gelemez kimse olay yerine
Bir peşkeş doğrulur gecenin derininde
Hayallerle karabasanlar kıyasıya pazarlıkta
Karanlığın içinde ne tezgahlar belini doğrultur
Ne aydınlıklar kuytularda yok olur…

Zamanın zerre inadında kaybolanlar terfi alır
Hükümleri infaz olunmuşlar davaya vekil olur…
Ah gecenin enkaz yüklü aracı…
Koca bir saltanattır gecede tören alanına yollanır
Herkes hoş geldin demeye gelir, şerbetler kaynatılır
Bedavadan halka dağıtılır
Bir kez içen kızılcığın leziz şerbetinden
Aşina olur şerbetin şiddet birimine…
Ve son yolcuda gitmek için iner gara
Trenin düdüğü kaybolmuştur
Aranır bir dolu hazanda…
Varılamaz yollarda vurur kendisini asfalt zemine
Çalamayınca düdüğünü…
Kara atlar dalar sokaklara
Başıboş…

Bir boy arpada ekin filizlenir
Manav rıza atlar kara atın sırtına
Çıkar sürek avına
Yol uzar, yolculuk olur
Seyahate çıkmak için bilet sorulur
Lakin biletler karaborsa
Ah babam ah!
Kaparsın köşe başından bir bilet
Geçersin öte başa nihayet
El verir boy verir, kapar koy verir
Masal değer kazanır
Şiire serenatlar yazılır
Birim zamanda üç boy hız alır…

Dala konar bir kuş
Kadın geçer ne hoş
Zamanın tepesi atıp kaçar
Hikâyede buruk bir tat naçar.
Kadın yürür saltanatla meşk saçar
En tepededir nadide çiçekler
Koparılmaz baki kalır gönüllerde
Solmaz her dem tazedir hercai menekşe
İliklere işleyenin gözü yerde
Göğün zirvesinde yüreğide
Hikayenin endazesindedir akışı
Ah nazenin kokulu gülüşler
Sıklamen dokunuşlu eller
Çiçek kokuları işler her yere
Lavantalar saçılır göğe
İnsanlarda bir anlık hadise
Şiirden serenattır dillerde…

Maide Özgüç