Direncini yitiren raylarda gelincik gölgesi
Suyla harman acıların surlarında yiğitliğim
Kulağımda eski kurgulu mağrur bir masal
Mutluluk arıyorum gelinlik kızların çeyizlerinde
Avucumda dünden kalma an artığı hüzünler

Hırçın, hoyrat bir kalabalıktır şimdi İstanbul
Bir uçtan diğer uca geçemeyenlerin şehri
Varlıklarının tanımını arıyor şaşkın çocuklar
Hangi dönemi anlatsam onlara mutlu olurlar
O mahşeri kalabalığı kucaklar mı acep bahar!

Caddede çiğnenmiş izmarit, az ötede bir yosma
Eskimiş rakslarla dönüyor saatler, dudakta ıslık
Irmaklar denizleri arıyor, düşler yalnız tomurcuk
Bir adam vurulmuş, yatıyor çağların ötesinde
Özlemin tetiği düşmüş, aşka mağlup gözlerine

Özü gibi kokmuyor artık çiçekler, mahcup soluyor
Ateşle kandırılan yaşam önce cürümünü yakıyor
Giyotin sevişmelerin çarkından ihanet damlıyor
Ölümlerin yorgun asasına yaslanmış bir adam
Umutların parkında sevda ile körebe oynuyor

Bir köşeye fırlatılmış merhabalar, onurlar heba
Sönmeyen yangın fitili yürekte, kaçışlarımız bahane
Umarsızlık ekiliyor gönüllere, aşk kinayeli bir bilmece
Yosun tutmayan taşlara döndü özlem, hüzünler şahane
Bana mutluluğu yaz diyorlar, mutluluk tek odalı malikâne


Selahattin YETGİN