Yüreğim kan revan içinde yollarını gözlerken
Sen ise beni uçurumlara itip gittin
Ben senin için dünyayı kazanmak isterken
Sen benim dünyamı yıkıpta gittin.

Hemde hiç bir kelime söylemeden vefasızca
Oysa ben seni vefalı sanırdım
Benim için sevgimiz için cefa çeker sanmıştım
Yanılmışım hemde çok fazla yanılmışım.

Alınma ama sevdiğim ben seni adam sanmıştım
Meğerse adam değil sen adinin tekiymişsin
Elveda gözümün bebeği ilk göz ağrım
Şimdi ellerin elinde mutlumusun bilmiyorum ama.

Şunu bilki ben sensiz artık çok mutluyum
Mutluluğum belki eskisi kadar yok ama
Artık sayende acımda yok ilk defa bukadar
Çok sevindim gidişine biliyormusun.

Belki ilk zamanlar çok koysada gidişin
Artık alıştım, hiç bir acı, acılar vermiyor bana
Bunada alışırım be sevdiğim koymaz bana
Haydi şimdi bana elveda seni sonsuza dek.

Hayallerimden rüyalarımdan çıkartıyorum
Sen belki benden gidemedin yeterince ama
Ben şimdi senden dönmemek üzere gidiyorum
Bilirsin benim gidişlerim asil ve kararlıdır.

Ufuk GÜNEY