Bu gencecik ömrümde saçlarıma aklar düştü
Bilmem kimlere anlatırım dermansız dertlerimi
Kimin kollarına sığına bilirim kabuslar gördüğümde
Aklımdan ruhuma kadar her yerde sen varken
Harcama sevdamızı ahiret servetim

Sanmayın sakın benimde hiç acım olmadı
Sakın ha aldanıp kanmayın şeytanın oyunlarına
Bende eskiden çok sevmiştim birini
Ama olmadı yapamadık işte
Bu sevgiyi mahşere kadar taşıyamadık ikimizde

Ellerimde acıya boyanmış kar taneleri
Yağmur olup akıverdi acılar dudak kıvrımlarımdan
Bakmayın böyle aşkın masum olduğuna
Nice seven kalpleri param parça eyledi bu aşk
Aldanmayın sakın benim böyle küskün durduğuma

Benim ağız dolusu kan kusan yaralarıma
Kaç defa melhemler sürdüm inan bilemiyorum
Benim bu kaderim ruhumu parçalamış
Sığınacak ne limanlar bırakmış ardım sıra
Nede sevecek nede güvenebilecek yürek bıraktı

Bilmiyorum sayısını kaç defa öldüm
Kaç defa yaşadım sevgimin peşinden koşarken
Ayaklarım kan revan içinde yürüyorum
Bu yollarım nereye çıkar bende bilmiyorum
Sevda bu ya inadına acıya meydan okuyorum

Sen sus ne olur ne olur birazcık gözlerin konuşsun
Sen sus ne olur biraz yüreğin konuşsun
Kalbin dile gelsin vakitli vakitsiz zamanlardan
Çıka gelsin sevdanın ayak sesleri usulca içime
Sen sus ne olur bugün sevdamız konuşsun inadına

Haydi deli sevdam bakma bana öyle
Öp beni ıslak ıslak içimdeki yangınımı söndür
Ben sana muhtaçken kaybolma bukadar
Yolunda köle olmaya hazırken yüreğim
Bu kadar zamansız saçlarıma aklar düşürme sevdam.

Ufuk GÜNEY