Sesimin sesini kıstım
Ve bütün sesleri de
Seni dinliyorum

Büktüm rüzgarın kulağını
Bu yönde esme
Esme dedim de
Yine es ti geçti

Kuşlar daha çok söz dinliyor
Bülbül ötmedi
Açmadı güller
Seni dinledim

Kapattım televizyonu
Bakmadım denize bile
Sabah mıydı öğlen mi
Yoksa ikindi mi

O evler ki onlar da hep sessizdiler
Güneşin perdelediği öğleden sonrası evleri

Dindi mi hasretin bilmem ama
Ben yine de dur deyip zamana
Sırf anlamak adına seni
Dinledim

Yalnız mıydım kalabalık mı
Bilemedim
Hiç hissetmedim

Bir daha bir daha bir daha
Kendime işkence edercesine dinledim yeniden yeniden

Seni dinliyorum
Duymuyorsa kulaklarım
Gözlerimle duyuyorum demektir
Ve dudaktan okuyorum söylemediklerini

Susarak konuşurlar şairler
Henüz yazmadıkları şiirleriyle
Anlatırlar ne çok şey ve ele verirler yüreklerini
İhbar ederler

Aşk’ın alfabesini
A dan bir adım öteye gidemeyerek

Aylardan hangi ay hangi gündü
Mevsim hangisi
Hangi mevsimdi
Bakmadım çevreme etkilenmedim yok saydım
Bir sen vardın bir de sesin
Kıstım sesimi

Kapatıp gözlerimi her şeye ve kulaklarımı tıkayarak her söze
Ağzımı mühürledim
Kıstım sesimi

Meğer kaç mevsim değişmiş
Durdurup zamanı dinlerken seni
Asırlar geçmiş
Değişmiş dünya
Aldırmıyorum olanlara

Ve ben bıkmadan usanmadan hep seni
Seni dinliyorum

Gözlerinde bulut bulut şairlerin
Umutlar
Unutlar
Susarak konuşuyorlar

29/Eylül/2013/Pazar/ Bodrum

Yüksel Nimet Apel