2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1397
Okunma
yazmayı keseceğim
gözlerine bıraktığım emaneti versen.
her yüz de seni aramayı bırakalı çok oldu
şimdilerde
gölgeler arası geziniyorsun.
beni görmeyeli
yeni yeni dehlizler açıldı
vücudum da..
her gece
beynimin lopları arasında sahneliyorum
dönme paranoyalarını.
çeyrek tur atıyorum
iki roman arası
sona varmak, alkışları öldürür
gibime geliyor.
geceyle bu aralar aram iyi
ne su sızıyor ne sır
eylül sonu ya
belki de bundan
alışıvermişim
almadan hep vermişim..
zamana doğru attığım tüm üçlükler
kemikleşmiş kalıntına çarpıp
kursağıma yöneliyor.
iç geçirdikçe
nef(e)simle öğlende kaldırıyoruz cenazeyi..
sözcüklerimin kurban edilişine göz yumuyorum
senden gelecek bir fatiha hatrına.
korkma!
benden sonra seni anmak
emanetimdir toprağa..
5.0
100% (6)
Cevap Yaz