Hani bazen çok acele etmek gerektiğini hissederiz
hani geç kalma korkusu yüreğimizi mengene gibi sıkar ya
hani alel acele koşarak eve girer
ve bir sokak kapısını kapatırız hızla
’ güm’ diye
işte yaşananların üstüne öylesine kapattım kendimi.



Gözlerimde;
daha önce senin görmediğin
ya da görmek istemediğin nice acı damlalarını
’’ güm’’ diye kirpiğimle kapatırdım ya hani
yine öyle yaptım sevgili
bu sefer gözlerimi değil
dudaklarımı kapattım ’ güm’ diye ölümüne.



Gidiyorum dediğimde;
kirli cümlelerini serdin ayaklarıma
üzerine basıp dikildim karşına
gözlerim
bir zamanlar öpüşmenin en lezzetli tadını
gözlerine mıhlarken
usulca uzaklaştım sen dediğim paralelden
siz olan yabancı bir kentin yabancı sokaklarına..



Sen arkamdan sıkarken
kurşun gibi sözleri
sol yanıma isabet eden her kelimeye rağmen
Bir kez olsun sendelemedim
bir kez olsun vurulduğumu belli etmedim
bana her zaman ki nankör bakan gözlere
o zevki yaşatmadım.



Kurban edilen sevda
hala eski sunakda
kafası giyotinle kesilmiş halde
iki damla tuzlu suyun yıkadığı gözleriyle seyrederken arkamdan
yalpalamadan yalnızlık adresine gönderdim yüreğimi
ayrılığın siyah bayrağını çektim direğime
ben olmaya ilk adımımı atarken
yeni yürüyen bir çocuk gibi
biraz korku biraz heyecan var içimde.


Bu kez diyorum
Bu kez başaracağım gitmeyi sevgili.


Ayvazım DENİZ