19
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
2324
Okunma

bilmeden nereye uçacaklarını kuşlar havalanırlar
kimbilir çarpar kanatları çelikten kanatlara
takla atarlar ölüme aniden
erken biter hayatlar
belki sonsuz mavilik özlemleri
ölümüne uçarak en yüksek yerlere
ipek gibi dallardan vahşi göklere
kasırgaya aldırmadan, delerek göğün
yasak katmanlarını
göğün zehridir bazen bölen uçmak umutlarını
özgürlüklerini vuran erken vuruşlarıdır
bozuk havanın aklı
benzemez kuş duygusuna
bilmezler bir kafese koyulacaklarını
koparıldığında kanatlarının
öyle kocaman maviliklerden sonra
örtüleceğini kafes kapısının
düşlerinin üstüne
oysa uçmayı tatmışlardı, geçmezlerdi
özgürlüktü her kanat çırpış
örnek olurlardı kimbilir
eylül vehametinde
uyuklayan insana!
18. 9. 2013/ Nazik Gülünay