Hayal kırıklığını sezdiğim gözlerinde
Makus zaman dilimi işgaldeydi yerimi
Bakışlarım dondu ya kalmış gibi serinde
Ürkek ve mahcup halim örtünce üzerimi.


Oysaki biliyordun hayatla ilişkimi
Yoldaşımın sadece dört duvar olduğunu
Biliyordun gece ve gündüzle çelişkimi
Günyüzüne çıkınca çehremin solduğunu.


Herkes gibi apaçık anlaşılır değilim
Pişman olmak ne demek bilakis içim pırpır
Belki inanmadın ya ben hissime kefilim
Bir de gücenme faslın, sandım geçti bir asır.


Memnun kalmasa idim vuslatın gelişinden
Onca yaş akar mıydı gözümden boncuk boncuk
Kolay mıydı bir anda asılmak gülüşünden
Mamafih dışarıdan korkardı içte çocuk.


Alelade birisi sayılsan benim için
Heyecan şöyle dursun umrum bile olmazdı
Avaz avazken içim nasıl durduysam sakin
Ve galiba bu halim, ati için ikazdı.


Muhtemelen soğukluk şaşkınlığa binaen
Sen miydin yoksa ben mi buzdağının parçası
Ne oldu da güneşin nutku tutuldu birden
Kendimi anlamakta zorlandım açıkçası....






12 Eylül 2013 / NÜS