özlemler taşıyor gözlerimden
iyi niyetlerimle senleşmeyi bırakalı çok oldu
yüzünün anlamı firuze
yakındığım ustalığın ölmekle eş anlamlı
intihar bahçesinde cinnetsizbir sadeliktin
sen
sen ürperirsin sararmaz ağaçların yağmuru bekleyişi
ben hep mevsimleri kovalayan
an gezgini
ben ertesi samanyolu
sen ertesi ölmek tüm anlamların ötesinde
başka birşey yok bizle anılı
ete kemiğe bürünecek bir çocuk
zeytin gözlü ala sevimli

biz
yahşi saklıyız esir bir giz suskunlukta sahipsiz
efendi cinayetlerde tamamlanmamış bir bakış
koparılmış bir kelebek kanadıdır hüznümüz
akşamı bulmaz yanına ben de gelirim bekle yavrucuğum
ertelememek için bu defa arife suskunluğumuzu paylaşmayı
akşamı bulmaz
güneşten bir parça çalarım koynunda ısıtmak için ellerimi
tutunmak için gözlerinin renkli şekerli hülyasına
akşamı bulmaz
peşpeşe düşerim duru bir acıyla sahnesine özgür gülüşünün
buza kesmiş sır saklamışlığımız
artık yetsin diyorum
akşamı bulmaz
açarım göğsümü kör namlusuna ölümün
gökyüzüdür tek adresim
yıldızlar mektubumdur bir tek çoğul selamlı
akşamı bulmaz okursun
ne yazsam tutar aşka bulursun tek suçu
karanlığa gömülür ağlarsın

saatimizi kurduk
akrepsiz yelkovansız
hala yanıyor gemiler
patikasında içsel yangınlarımın yankısız sedasız
artık kendi sesine yabancı


kağan işçen