3
Yorum
10
Beğeni
4,8
Puan
967
Okunma
Pusulalarını yitirmiş şilepler
Nasıl da yorgun tranvaylara benziyorsunuz
İnci toplayıp fırtınayı kucaklamak
Sanki sizden şarkılar gibi
Az önce bir adam
Usulca bıraktı kalemini masaya
Sustu geceye karşı
Çoktu düşleri
Düşlerinde gördükleri çoktu
Size baktı uzun uzun
Ambarlarınızdan birinde
Öylece gitmek istedi uzaklara
Köpekler uluyunca
Sokak lambaları saçınca ışıklarını
Değdi ayakları yere yeniden
Yeniden oturdu
Yorgun tranvaylardan birindeki koltuğuna
Zaman kesip ortasından ikiye
Hep yapıyor aynı şeyi
Yaşamakla söz birliği etmişcesine...
5.0
91% (10)
3.0
9% (1)