uzaklardan bakılan bir yol
kafa üstü çakılıp öleceklermiş
delilik ipini çözen kadının sıradan çırpınışları
ve arka cephesinde figüranlar oynatan kol

olmuşuz bitmişiz daha ne
bir serüven aynasının seyri tekrar
ılımlı bahçeler mutlulukla eş
olmuş olmamış ne yazar

hayır hemen küsme
sana unutturup vereceğiz günlükleri
içini doldurmak için binlerce köşe
koşup yorulduğunda bir yıldız
alçalıp değecek ellerine

yanmaktan korkmuyorum
o bunu kendi boyunun ölçüsü gibi rahat karşılıyor
asıl mesele geçiş sahnelerinde et kemik olmak
zayıf kıyıların dayanabileceğinden fazla

anlamsız cisimleri sevebilme hisleri örgütleniyor
çağlar korkunç bir hızla eşlik ediyor yokluğuna
gelişen maceralar yeni boyutlarla neşrediliyor
tükenen güzel şeyleri kaybediyorsun haberi
hiç de inanılacak gibi değil bu asırda
oysa neye benzediğine bir bak
sulanınca aç toprak

coşunca en ucuna gelinmiş gibi titriyordu gölge
hala ben değil miyim ben
ruhu bedeninden kaçık
kapı açık
ve çık.