Hayat.
Karanlık bir oda adeta.
Ne sevdiklerini görebiliyorsun,
Ne de seni üzenleri.
Ne senden nefret edenleri görebiliyorsun,
Ne de seni sevenleri.
Ne onlar seni görebiliyor,
Ne de sen onları…

Karanlıkla birlikte,
Yalnızlığın içinde kaybolup gidiyorsun.
Sadece sesleri duyuyorsun.
Sevinçle birlikte gelen,
O, hüzün dolu sesler.
Umutla gelen;
Küfür dolu,
acı sözler…

ne yapacağını bilemiyorsun,
sadece, ölümü bekliyorsun
sessizce,
ve göğsündeki korku dolu isyanlarla…
dayanamayacaksın artık.
göğsündeki o isyan,
korkuyla değil,
nefretle dolacak.
Bitirmek isteyeceksin,
O, hüzünle perçinleşmiş
Nefret dolu isyanlarla büyümüş,
Zifiri karanlık odayı,
Hayatı…

Ve bitireceğin an,
Bir ışık parlayacak,
O, karanlık odada.
Elini uzatacak biri
Alacak seni,
O karanlık odadan
Beyaz bir ışığın parladığı odaya gireceksin
Sevgi dolacak,
Nefret dolu o göğsün.
Haykıracaksın sevinçle:
HAYAT…

by_death