Karalar bağlasak da bugünlerde
Yaraları sarmaz oldu
Koparken dünyanın kanlı mahşeri
Biz seyre koyulduk
Ufkumuzu kaplamadı ki dumanlar
Acımadı ki bedenimiz
Solmadı ki ömrünün baharındaki gençlerimiz
Ne diye aldırış edelim
Baktığımızda
Ölenler bizim değil
Feryat eden analarda
Yitip giden yaşamalarda
Kara toprakla buluşan da
Bizim değil ki
Hal böyle iken
Ne diye tepki koyalım ki
Veya eylem yapalım
Yılan bizi sokmadı nasılsa
Ne diye bozayım ki
Yalan dünya hayallerimi
Öyle bir uçurum var ki arada
Kendi ellerimizle kazdığımız
Yüreğimi sızlatması gerekirken
Ben hala hülyalardayım

Benim sınırsız hayal kurma hakkım
Akşamları sıcacık evim
Ve istediğim her şeye sahip
Onlar acı içindeyken

Onların yarına umutları yok
Ne gelecek için hayalleri
Nede akşam kapısını açacak evleri
Hatta ve hatta
Yiyecek ekmekleri yok
Bende çıkmış ortaya
Hala adaletten bahsederim
Neyin Adaleti bu
Yada kimin hayali