1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
845
Okunma
Deniz kana bulanmıştı,
Gökyüzünde bir vaveyla.
Sarı çiçekler hüzünle dolmuştu,
Başları önündeydi ve boyunları bükük.
Sanki ateş yakmışlar da,
Sönmeye yüz tutmuş gibiydi yeryüzü.
Artık siyaha boyanıyordu,
Evler, Camii’ler, köprüler.
Vakit tamam diyorlardı,
Zamanı geldi diyordu kuşlar;
Güvercinler, martılar…
Aceleci bir kayık vardı.
Hızlanıyordu kürekleri.
Gitmesi gerekiyordu,
Artık vakit tamamdı.
Artık Güneş batıyordu.
by_death
5.0
100% (1)
Cevap Yaz