...dokunsan
dağılıverecek gölgelerimiz
ıslak kumlarda çürümüş suretlerimiz
sokulsan
aşk kokacak yine ellerimiz…

yüz üstü bırakırken bu şehir beni
sabahın acı rüzgarı esiyor gözlerimde
mıh gibi çakıldı kaldı gölgen
güneşimin üzerine
dönsem
dönemiyorum
topuklarıma vurdukça zaman
yeryüzü kayıyor ayaklarımın altından
ay parçası ağlıyor göğsümde
gitsem
gidemiyorum
sanırsam düşüyorum uçurum kenarından
sadece
gidişini izliyorum
dudağıma teğet geçen öpüşünden…




hadi anlat bana sevgili
nerden başlamıştık biz ayrılığa
milat saydığımız sokaklarda
yürürken yanyana
anlat bana
sisli bir kış günümü idi
seni ellerimin arasından uçuran rüzgar
yoksa
bir ağustos kavruğunda mı unutmuştuk
kumdan kalelerimizi
hayallerimizi
esti ve savrulduk
hadi anlat

galiba
biz hiç iki damla olamadık aynı yağmurda…




ey dudağımdaki masalı okumadan giden sevgili
çiğ düşmüş aşkın taze açılmış yaprağına
kuş konmuş dilimin ucuna
kanat çırpmakta
illegal sevişler ertesi
yasa dışı pankartlar açılıyor
dilimin hasret kıyılarına
vurdukça dalgalar
çıldırıyor kayalar
ellerimde hala alnının teri
sildiğim o günden beri
susturdum
lehçelerime sinmiş dev cüsseli karanlıkları
rüyalarımın tabiri
gözlerinin rengi
koynumun kuytularında saklı
ruhunun ruhuma emaneti…





hadi anlat yol arkadaşım
en asi
en deli yanım
kendime kazdığım
en derin kuyum
anlat bana
yağmadan yağmurlar
kapımıza dayanmadan kara kışlar
göç etmeden bu şehirden kuşlar
hadi anlat
suskunluğunda
hangi harften başlanır seni yeniden yazmaya…