sükuna erdi sözde tanrılar
sonra yağmur yıkadı gecenin kanlı ellerini
kış ayazı
çöl fırtınası
yakıcı güneş
yüz karası insanlık
ve ölüm
ölümlü tüm coğrafyalarda
kanlı elleriyle kaldı insan


cesedini arayan ruhların hazin hikayesi
ağıt ağıt sessizlik
dilsiz isyanlarda yürek yangınları



yer ve gök yalancı şahit
kendine günahkardı insan
cennetin yollarına düşmüş kanlı elleri
cehennemi sırtlayan bedenleri



bir can
bir insan
ezeli ve ebedi varlığı
o hiç değişmeyecek ilahi bütünde
nice zamanların yazgısı



görecekse göz
bakmak yeterdi
"o hiç bilmezler mi" denmiş olan
o değil miydi
bilecekse o bilmeliydi


bir can
bir insan
Rab’binin ki yücelerin yücesi
bir parçasıydı varlığından
ilahi takdir buydu
çok eski zamanlardan


bütün yaradılmışların
Rabbimiz bir idi
ve her insan
aynı yaradanın bir parçasında
bulmuşken bir can



kanlı ellerinle girdiğin günahların
ne mahşerde
ne de dünyada
bulunmaz affı
aldığın can’ların


değer miydi kini nefreti yeşertirken
şu çorak topraklarında insanlığın
şeytana ibadete
ve karanlıklarına gizlediğin gecelerinde
bir tek insanın dahi ışığını söndürmeye



Ne din
ne iman
ne de Rabbin kitabında
bulamadığın göremediğin neydi sevgiden yana
derdin neydi senin
söyle
yoksa sen insan değil miydin



sırtında
yüklediğin bunca günah
ve bunca insanın alınmış ah’ları
kıydığın bunca canlar
ve kan damlarken kanlı ellerinden



şimdi kaldır ellerini semaya
bir kez daha kandır kendini
dua et şeytanına
akşamdan sabaha



sen de iyi bilirsin ki
şeytana değil
yüce Rabbine dönmeliydin yüzünü



zamanıdır
dilediğince ağla şimdi
akıt timsah gözyaşlarını
almasaydın o günahsız canların ahını
o ellerin öylesine kanlı olmasaydı
yine de insanlık
affedemezdi şeytani günahlarını



belki bir gün
seni ancak Rabbin affedebilirdi ..










Mert YİĞİTCAN
25 . 08 . 2013
istanbul