kavmi sızılı cümleler eriyor dilinde
yüreğe sığmayan bir sürü tabut
şimdi daha iyi anlıyor
neden büyümeye bu kadar müsâit yaratılmış
kadının karnı neden bu kadar elastik


bir tren siyahı almış götürmüş zamanı
kayıtsız kimlikler bırakarak ardında
düşündü
erken kalksa
yarım günde süpürüp atardı
bir bahar sabahında
yaşamak gün bitene dek olsa!


güçlüydü
kadındı
kadın olsan da
d/erinden sızılar
kolay onmazdı


ne varsa üç beş damlalık mektuplar şimdi
ve şamdanlarda biriktirdiği mumlar!
yırtarak deliyor alnını
bir zamanların filizi
ki gözlerinde sönmüş, en hâin, en hâkî çınar yeşili
kadındı
öyle sevmişti ki...
daha ferik vakti!


dişiydi o da
kadındı herkes kadar
yüreksiz de olsa iş tutardı eli herkes gibi
içini acıtmasa kalan bebeleri
saçları sonbahar çöplüğü olmazdı bu kadar
atlar giderdi o da kolayca daha otuzunda
gözü kapalı bir pis nefese
el diline türkü olurdu o da iyi kötü

kadındı o da
tükürürdü sırtındaki telâşa
desteğini çekmezdi belki böyle güneş
kült lambaları tütmez belki şehrin inadına, inadına

atlar giderdi o da
hem de gülerek
tâ en hasmına
acımasa içi
ciğeri yanmasa

şehit karısını becermek
devletten başkasına haram olmasa!




ToprağınSesi




.