gittin
kısırlaştırıp adını dümdüz
bir bahar şarkısına
kış aşılayıp güpegündüz

..........................................

artık
cümleleri gölgeni barındırmayacak
noktayı koyduğunda hemen ölüverecek şiir hayat
sırtın delik deşik
sürekli akıtacak zaman
acıtacak...


zahmetli olacak hayli
Onurlu bir Olgunlukla sırtlayıp
alacakaranlık giyindirmek güneşe
eldivenleyip elleri
bir çırpıda
budamak saksıda gülleri
yediverenleri



taşmayacak belki deniz
belki sadece ayaklarını ıslatacak nehir
anlamsızlaştıkça mâna yorgunu hayat
içtikçe, boğdukça içinde azalan tahvili
daha da kıyına yüzecek ördekler
zahmetli olacak belli
parladıkça şamdanlar hüzme hüzme
tuzla söndürmek ateşi gözlerinde!
üzecek hayli!..



yığılır üzerine
tavlada biriken tuzlar daha bir daha bir
dinlemez anılar
yok yasak bölgeymiş, unutulacak alanmış, yok kibir
iyice k/ovalasan bile kaç gün çakılır yerine
ellerine sinmiş balık ekmek kokusu
mûtena bakışları
hücrelerine zerkeden o baldıran zehir
yolu değişse de ardını unutur mu nehir!




iyi gelir belki yeni bir yüz
birkaç yaz ister belki
belki birkaç yüz şiir


oysa bilirsin
daha kıskanç olur güller
papatyalar daha da dillenir



vuslat ıradıkça aşk dirilir!





ToprağınSesi





.