Katedral Sancıları



Ayır geceyi kollarından iki yana
Ki!
Şimdi çarmıha gerilme vakti
Kudursun gök, yansın alev alev
Canın mı acıdı; boşver
Kollarından ayrılarak çivilenen
İlk sen değilsin nasıl olsa





İsa’nın aşkı için yanmaksa
Rahibelerin kaderi
Çalsın çanlar
İhtişamlı kilise katedrallerinden
Yayılsın aşkın efsunlu sesi...
Bir paye aşk için değil miydi zaten
Fahişenin sancılı çırpınışları...
O zaman hangi süfliliğe sığdırılır
İsa’nın kitap bozan arzuları...





Zinhar yalan dedi oysa havarileri
Suçlarlerken binlerce günahsız kadınları
Ve masumane sömürülürken arzuları
Hepsine yosma damgası vurulurken
Hangi iktidarsızlığın kurbanıydı
Bütün bu yaptırımlar...





Peki o zaman dilden dile dolaşan bu;
Magdalalı Meryem kim?
Birilerine göre Mürid, birilerine göre Eş
Neden örtbas edilir anlamam
Günah mıdır! Aşksa dünyaya hükmeden
Ve ayni Yaratıcıysa bize bunu hak gören





Ve öte yandan İsa’yı
Ele veren değil midir yine
Kendi havarileri...
Topu topu otuz dinar için hem de...
Ve sonra vicdan azabıyla
Kendi canına kıyan Yahuda İskaryot...
Erguvan ağacında son bulan bir hayat...





Ondandır ki yıllardır erguvan bizlerden uzak tutulmaya çalışıldı hep
Bir gül kadar kıymetliydi oysa ondan öncesi
Ve Aşk’ın temsiliydi, biz Müslüman tacirlerinin,
Etnik savaşına kurban edilmeden öncesi...
Ayırdılar bu ikiliyi
Gül ayrılır mı dikeninden mamafih...
Ve bir tevatile göre de çiçekleri
İsa’nın gözyaşlarıdır da denir!
Kan gözyaşları...



Kardelen.

Peygamberlerini bile çarmığa gerenlerden ne beklenir, bugünde dünyadaki bütün huzursuzlukları onlar çıkarmıyor mu, emek çekerek yazdığınız bu güzel şiirinizi beğenerek okudum gönülden kutluyorum şairini puanım tam.Yunus diyarından selamlar.

Her zamanki gibi yureginin guzelligi misralara dokulmus guzel gul yurekli sairem.
Sayfanizda konuk olmak bir baska guzel duygu sverek okumaktayim.
Gonulden tebriklerimi ve sevgilerimi birakiyorum.

bıraktığım gibi...ve sen olanda yine şiir
müthişti-n yine


Ercan