gecenin gözleriyle beslenir
korkularım
geçmişin uğultusu
yaralı bir kurt gibi
saldırır eşiğime
sessizlik çağıldar
kış buzulları sarkar
su çeker çatım



önce yürümeyi unuttum
kaybettim adımlarımı
"denizin dudakları"
değerken ufka
aya yol yapan
yakamozları unuttum



şekli şemailim değişirken
ve karanlık basınca gözlerime
yüzümü unuttum



fil derisini andıran kırışıklıklarımı
tek tek sayarken
gün biter diye korktum
yerçekimine yenik düşmüş çehreme
dalarken içim
hey hat
ne zaman kaybettim gülüşümü



yorgun bir ırmak ağzı
söylenmemiş bir zelzele öyküsü
yaralı bir kıyı ormanı
bir pagan düşü
dante ’ nin şiiri gibi ömrüm
oysa
dün gibi
baharım
yazda yemişlerim



nedir
alev fırtınalarında
ateş kuşlarının raksı



yol bitti mi kaybettim adresi
ufuk neden karardı
neden daha bir sıkar oldum dişlerimi
her dem sızlanan




bir çalı bülbülü öter durur penceremde
öter öter
buğulu




sıktıkça avuçlarımdaki yaşam kumunu
akar gider telaşlı












gönül gençyılmaz