0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1336
Okunma
GÖZLERİ GECE KADIN
Ha bire aar oldum yalnızlığım,
Aynadaki yüzümde acizliğimi gördüm,
Bitkin ve yutkunamayan benliğimi…
Ben miyim kısmetsiz gecelerde ağlayan?
Saçlarından gece dökülen, gözlerinden kan damlayan?
Kimse için üzülmeye değmiyor ey gönül uyan!
Kimsenin ağrına gitmesin bu eğrelti sözler,
Kimse iğrenmesin bugün benliğinden.
Silkelenip ayağa kalktı bir kere gururum,
Görmeye dursun eteğinden tutan periler…
Seni de anlayacak bilirim,
Hiç anlamaz dediğin biriler…
Gözlerin geceye bürünüyor kadın,
İstanbul’dan takacaksın gerdanına bir kolye,
Belki ağlayacaksın sessizce gömülüp banklara,
Biliyorum ruhunu okşamayacak bu sözler,
İçindeki fısıltıları duyacaksın,
Sende bir gün sensizliğinde,
Seni sevmek ne demekmiş anlayacaksın!
5.0
100% (2)
