Bu akşam;
çok önemli şeyler olacak.
Çok önemli şeyler olacak
bu akşam.
Çook önemli…

Düşündükçe bu akşamı;
nefesim kesiliyor, sabırsızlanıyorum.
Bastıramaz oluyorum heyecanımı,
destursuz geçiyorum caddelerden
geçit vermez mahşeri kalabalıkları.

Temmuzun ikindisi,
neredeyse
gün inecek,
yükseliyor nabzımın vuruşları.
Endişeleniyorum da
Duyulacak diye.

Bu akşam;
-kem gözlerden saklı,
nazardan uzak-
Bu akşam
çok önemli şeyler olacak.
Şeytan kulağına kurşun;
alırsa kokuyu
osmanlı paşaları,
elleri ayaklarına dolaşacak.
Duyarlarsa haberi;
şaşacak
cumhuriyet generalleri.
Karargâhları pûr-telaş
dilleri dolaşacak.
Kırmızı telefonlar işleyip,
Telsizler çalışacak.
Ve duyulacak haber;
Atlantiğin ötesinde
ve sekiz sütuna manşet gazetelerde.
"Bu akşam çok önemli şeyler olacak."

Duyulacak bu müthiş şey;
merkezlerinde dünyanın.
Coşacak Lâtin Amerika;
gitar ezgilerinde.
Haykıracak zenciler;
güneyinde Afrika’nın.
Bahar şarkıları söyleyecek Asyalılar.
Kuzey Avrupa temkinli,
ABD öfkeli ve şirret.
Emirlere amâde,
görev ifasına hazır her an
Meclis-i Mebusan.
Ve arz-ı endam için sırada
cümlesi dalkavukların,
bilumum takım taklavat
ve teferruat.

Ve tanklar yürütülüp,
panzerler hazırlanırken gece yarısı;
güneşe kelepçe takacaklar.
Ay tutuklanacak tanyeri ağarırken
ve bir nolu bildiriyi;
radyodan okuyacak
sabaha karşı
bir Osmanlı müşiri:
" Emir komuta zinciri içinde devraldık yönetimi ."
Önce bebekler uyanacaklar
tank sesleriyle
ve ağlayacaklar hıçkıra hıçkıra
birbirlerine sokularak.
Ürkek gözlerle bakacak
bir anne
namlusuna silahların.
Bir gelin iç geçirip
inceden inceye
ve göstermeden kimseye
gözyaşları akıtacak…

Sonra;
ihtiyarlar yataklarından doğrulacak.
Ellerini çenelerine dayayıp
indirecekler şapkalarını dizlerine,
gözlerine keder oturacak.
Ve bir militan,
söküp göğüs kafesinden yüreğini,
fırlatacak önüne tankların.
Öfkesini kusacak…

Sevgilim;
bu kepazeliklere rağmen,
bu rezillere inat
bu akşam çok önemli şeyler olacak.
Bu akşam;
senin adını verdiğim
zambak çiçek açacak…