I

bir sokak seni hatırlatabilir bana
olmayabilir sokağın elleri
fakat geniş omuzlu köşeleri
ve gözleri vardır akşamüstü gibi
kirpikleri çiçekli balkonları
ve kelebek desenli pencere gölgeleri




bir şarkı çelme takabilir dudağıma
sesinden eksiktir, soluğundan ama öpüşünden vurulurum
adın sarılır dilime
kelimelerim sana uzar
yumarım gözlerimi
renk körü olurum trafik ışıklarına
hem dosdoğru yürürken de düşebilir insan



tutuklanabilirim seni caddeler boyu düşünmekten
...hız sınırını aşarak
hiçe sayarak, yaşımı, başımı yorgun ayaklarımı
hatta karakolları
ifademde hep aynı imza
-senihalaseviyorum



II


işte ben
sokağın yalnız çocuğu
şarkının sessizliği
ellerinin yokluğu

...Moda’da oturup bir sandala
yakıyorum kürekleri
bir duruşun var son resminde elinde sigara
sehpada yarım duble rakı
denizi içecek gibisin
bakışlarınla



ne saçma!
bu şehir neden bu kadar asi/l diyorum
unutup saçların koktuğunu...



de_soulmate