istesek de yabancı olamazdık
çünkü kan bağımız
aşktı sizinle!

fakat
siz hep majör
bense hep minör kaldım bu dilsiz masalda
işte Gratel gibi şiir kırıntılarını serpmem bu yüzdendi göz diplerinize
ve aslında öyle aciz bir masaldı ki
şeker ev bile yoktu içinde...ve keşke siz
en zaliminden
büyücü olsaydınız
öldürseydiniz beni oksijensiz bir öpücükle






...




ben sizi hep sevdim
siz bilmediniz
on altı yaşımda ilk heyecanımdınız
ilk utangaç kırmızı yanağımda
kirpikleriniz gülerdi yüzünüzden önce
ve kapanırdı yüreğime bin bir gece masalları gibi



şatomdu kalbiniz
ve asaletimdi elleriniz
kralımdınız işte



ve i l k şaklayan tokat yanağıma şakayla karışık çocukça
bahanesiydi aslında
ilk kor öpüşünüzün dudağıma



bir başka sever elim sol yanağımda görünmeyen dövme*nizi
bir başka okşar parmağım dudağımda uyuyan izinizi

ben sizi
h
e
p
sevdim



işte o günlerden hatıra
ciğerimdeki iki buçuk lira kadar yara
hani uzanabilse dudağım onu da öpeceğim şefkatle
siz gidince apansız açmıştı işte
kanayan karanfil edasıyla
ince/ince



ben sizi siz yokken sevdim sarılıp ruhunuza
çok çabalamıştım inanın yetişmek için kocaman adımlarınıza
- tecrübesiz ve çocuktum (hatta yeni/yetme)
başımın üzerinde tonlarca kitapla
çarpık çurpuk yüksek ökçelerle
tökezlesem de bir çok defa
becerebildim taşımayı kalbimdeki çocuğu
ö l d ü r m e d e n
bir merdivenin
yirmi beşinci basamağına


hâlâ çok özlüyorum sizi
geçen günler sadece binlerce kibrit çakıyor
karanlığıma
tutuşuyor kirpiklerim
... sisli görüyorum her şeyi
nereye baksam duman, is
neye ellerimi uzatsam tutmak için siz-
siz
ve bir o kadar sebepsizim hayata

şimdi
bakın yüzüme
"kirpiklerimin alazlandığı yerde ruhumun yanmış gelinliği asılı!"
tanıdınız mı ...


de_soulmate