Faryab bakışlar arasından geçtiğim;
Yükü sırtımda yara izi bırakan kan rengi bu şehir...
Kendimizi avutmalar ile avutup geçirirken zamanı
Tüm tükenmişliğin yitik yamacında,
Tüm heyecanlardan...
Kuşkulardan..
Tutkulardan..Ve,
Günah bakışlı insanlardan sıyrılarak;
Sıtkımızın ufkuna doğru ilerliyoruz...
Doğmaya yüz tutmuş bir cenin gibi,
İçimizin katilleri artarken bu şehirde
Kim aldırışına aldırırdı ki..! kan gölü olmuş gönlümüzü
Kim? hangi insan oğlu
Biz insanoğlu olarak her bir duyguyu en üst perdeden seyrederiz
Ölüm ile yaşam arası solunan nefeslerimiz şahittir buna
Biçimi bozulmuş biçimsizliklerin ellerinde bir tırpan
Biçiyorlar ömür denilen günahsızlığı,günahın gövdesinden
Zaman eskise diyor ya insan, zaman eskidikçe insanda çürümeye yüz tutuyor
Gören kör bakışlar arasından geçiyorum, kalabalık insanlar
bir hayli nefes sesi yankılanıyor kulağımda
Saçma sapan söylemler
Sahte bakışlar
Maskeli yüzler
İnsan yalan ile kavruluyor her bir yeni güne...

Serdar Özyanız