0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
125
Okunma
Ellerinden değil…!
Ayaklarından öpüyorum.
Uyanıp uyanıp üzerimi örten şevkatinden.
Anne yüreğinde büyüttüğün merhametinden öpüyorum.
Soğuğun üşüttüğü odanın
Duvarına düştü Suretin.
Senli sensizliğime,
Sessiz ağlayışlar besteledim.
Ellerinden değil..!
Ayaklarından öpüyorum.
Çıkmayan sesin kulağımda hala
Bir yanı öksüzlüğü söyler solumun
Diğer yanım hüzün şehri.
Kapandı ışıkları…
Karanlık gökyüzü.
Ellerinden değil…!
Ayaklarından öpüyorum.
Dilek tutuğum yıldızlardan düştü hayalim.
Suskun söylemler söyledi beni Susarak…
Düşük yaptı suladığım tüm çiçekler.
Ellerinden değil…!
Ayaklarından öpüyorum.
Serdar Özyanız
5.0
100% (4)
