0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
145
Okunma
Ey Muhammed…“s.a.v”
Bozulmuş insanlığın s/ona ilerleyen saatinden yazıyorum.
Canı teninden çekilen;
Soğuk çocuk bedenleri üşüttü;
Dudağıma düşen tüm harfleri.
Yaralıyım kalbimden.!
Kahramanları şehit edilen çocukların baba deyişi kanadı,
İçimin kana bulanan şehrini.
Güvercinleri öldü kafeslerin
Susuz kaldı çatlayan kurak mevsimler.
Ey Muhammed…s.a.v
Kefensiz toprağa düşen cennet komşularını uğurladık,
Kimini anne karnında…
Kimi ise babasına sarılı.
Oyuncakları kan renginde;
Beşiğinde verdi son nefesi..
Boş kaldı ey Muhammed…s.a.v
Güvercinlerin kafesi.
Serdar Özyanız
5.0
100% (2)
