haysiyetinden ürperiyor
üşüyorum Tete


senin gözlerini kör eden Naim cennetin tek varisi
bize gör diye bir değil, birine zerre tanesi kaçar
diye iki göz veren yine kendisi
değil mi Tete



biliyorum şimdi diyeceksin ki Tete
-görmeyeceğiniz yere neden bakıyorsunuz?



haklısın Tete
şefkatsiz gözlerimizi kör/ebe sanıyoruz
baktığımızı göremiyoruz
yoksul dünyayı önümüze koydular
top sanıp oynuyoruz



ya dilimiz Tete
zikriyle tutuşan dinlerin hürmetine
bana sor deme, inan soramam dilime
yapışır kalır tüm sorularım dilimde
yara çıkar dilimde damağımda
kıvrılır kalırım iki büklüm utancımdan
Dünya’yı kendi ellerimizle yok ettiğimiz yerlerde




utancım dağları oynatır
tırnaklarımı yükseklere tırmanmak için uzatmışken
dilimi kurtarmaya harcarım Tete
kendi ellerimle kendi kendimi yaralarım
bir çığlık atarım ki dağlar oynar yerinden




oysa ben hep yüksekleri merak etmiştim ya Tete
tırnaklarımla kazıya kazıya oralara gelmek kolay mı sanki
geldim
ve üşüyorum


yükseklerin bu kadar soğuk olacağını bilseydim
tırmanmazdım
üstelik tepelere çıkınca bir de bakıyorsun ki
tepeler dolusu bulut
başın dönüyor
avuçlarına konacak bir küçük kuş yok




şimdi diyeceksin ki

-bulut nedir evlât


sanırım bulutlar
gören kör gözlerimizin dünyaya akan gözyaşlarıdır Tete

07/08/2013 öyküsatıcısı.davidoff