portakal kokulu bahçeler serilir aklıma
çocuksu sevinçler
satır araları bile dolu güler derim çocuklar
virgülsüz severler hani, aşkla
kırsa da kırılmaz temâşayla
yüreklerinde kuşlar uçuşan
dolu dolu sevecenlik
ne çok el değmemiş büyüklük saklar
çekingen gözlerdeki o çekirdek delilik
o derinlik
kavuniçidir derim bahtın melekleri
zerdâli rengi
mavi elbiselidir zaman
insansan ’umut’ yarının rengi





edip atlaslar sererler atlara
beyaz toynaklı kuyruklu masallarda
elleri kınalı türküler
ağlamak bu vakit iyidir
omuzlar ıslanırsa gül suyuyla
kerevet tutsun denir murad alsın
bir yastığa yol alan iki başa
Tanrı nazardan, kem gözlerden saklasın denir
başınız gök olsun göğünüz nehir



bilekleri dolu çocuktur, mutluluk
göğü sinesine hapsetmiş
ellerinde masmavi balonlar
yüreği kederden arınmış tertemiz
açar avuçlarda orkideler
emekler dilde klişe sözcükler
mutlaka mutluluk akar musluklardan
aşksa iksir
her şiir biraz aşka devinir
dikilirken iki yakası İzmir’in!..




ToprağınSesi





.