2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1104
Okunma
şiir; zamanı geldiğinde
zihnimin kıvrımlarında akan duru ırmak gibidir
haylazca
/çemberinde sivrilen kalem
ki iki ucu sivri
öykü/
suskunluğumun mahzeninde demlenir zihnim
kısmetin dar ağacında salınan türküyüm
ben; soytarı törelerinizle gömülen kadın
doğurgan merhametimle
derin su ruhuma el Fatiha
okur
kireç kuyusuna düşen gelincik
titrerken kuşatması altında zulmünüzün
uyanın artık;
kral çoktan öldü
aynaya dökülen aksiniz çıplak
sude nur haylazca
5.0
100% (6)
Cevap Yaz